όχθρητα

και όχθριτα και όχτρητα, η

(στον Ερωτόκρ.) έχθρα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < οχθρός + κατάλ. -ητα (πρβλ. νεότης > νεότητα). Ο τ. με -ι- κατά τα χάριτα].